Symptomen & diagnose
Bij een golferselleboog spreken we van een chronische ontsteking van de aanhechting van de buigpezen aan de binnenzijde van de elleboog. Epicondylitis medialis (binnenzijde) kenmerkt zich door pijn aan de binnenzijde van de elleboog, uitstralend naar de onderarm.
De pijn is afkomstig van een ontsteking van de peesaanhechting. Deze pezen maken het mogelijk dat u uw hand en pols naar beneden kunt buigen en een vuist maken.
De aanhechting van deze pezen bevindt zich aan de binnenzijde van de elleboog. U voelt pijn wanneer u drukt op de aanhechting van de buigspieren van de pols en de hand aan de binnenzijde van de elleboog.
De pijnklachten treden bijvoorbeeld op bij het dragen van een tas of koffer, het slaan van de tennisbal met de forehand, het afslaan van een golfbal,…
Een golfelleboog hoeft niet door golfen te komen. De oorzaak moeten we zoek bij een overbelasting van de pezen die maken dat de pols naar de handpalm toe (naar beneden dus) bewogen wordt. De overbelasting van deze buigspieren kan verschillende oorzaken hebben.
- Opslaan met veel kracht of veel topspin gebruiken bij de service
- Een te kort of te zwaar tennisracket gebruiken
- De besnaringspanning van het tennisracket ligt te hoog.
- Verminderde of onvoldoende kracht in de pols en schouderspieren
- Dragen van te zware tassen, koffers of andere lasten
- Hout hakken
- Een kettingzaag gebruiken of zware snoeischaar
- Zeer frequent gebruik van handwerktuigen (schroevendraaiers,…)
Dooreen overmatige of verkeerde belasting van de buigspieren ontstaat irritatie bij de aanhechting van de spieren aan de binnenzijde van de elleboog. U kan er meerdere maanden veel last van hebben. Meestal gaat deze aandoening vanzelf over.
Symptomen van een golfelleboog?
Het meest voorkomende symptoom van een golfelleboog is uitstralingspijn aan de binnenzijde (handpalm zijde) van de onderarm, van de elleboog tot aan de pols. U voelt de pijn bij het buigen van de pols naar onder toe tegen weerstand.
Het kneden van een klein rubber balletje leidt meestal zeer snel tot een pijngevoel. De pijn straalt van de elleboog uit richting de hand, maar niet richting de schouder en nek. Het klachtenpatroon verschilt van patiënt tot patiënt.
Diagnose van een golfelleboog?
Meestal volgt de diagnose na een gesprek met de patiënt en een klinisch onderzoek. Om de diagnose te bevestigen, voeren we een radiografie en echografie van de elleboog uit.
Pijn aan de binnenzijde van de elleboog kan ook door een aantal andere aandoeningen worden veroorzaakt, zoals spieroverbelasting, compressie van de nervus ulnaris ter hoogte van de ellebooggoot (cubitale tunnel syndroom), een probleem van het ellebooggewricht en uitstralingspijn vanuit de nek.
Behandeling
Een golferselleboog gaat meestal vanzelf over. Dit kan evenwel meerdere maanden duren. Met de juiste behandeling verkorten we de hersteltijd.
Er bestaan meerdere behandelingsmogelijkheden. Bij elke behandeling vermijden we overmatige of verkeerde belasting. Daarnaast moeten we de pees versterken zodat deze niet meer overbelast geraakt. Dit gebeurt parallel met het verminderen van de acute ontsteking. Deze behandeling heeft een succespercentage van 70 procent en werkt dus niet voor iedere patiënt.
Verschillende behandelingsmogelijkheden golferselleboog
- De eenvoudigste behandeling is om zelf overmatige of verkeerde belasting te vermijden, waardoor u pijn voorkomt.
- Een belangrijke behandeling verloopt via de kinesitherapeut. De kinesist dempt met bepaalde apparatuur en fysiotherapeutische handelingen de irritatie en ontspant de spieren. Ook het stretchen vermindert de ontsteking. Even belangrijk is het optrainen van de pijnlijke spiergroep via excentrische tonificaties. U moet deze oefeningen elke dag correct uitvoeren omdat de pees anders niet aansterkt. U kan hier een oefenschema downloaden dat U hierbij kan helpen: Oefenschema golf en tenniselleboog.pdf
- Het toedienen van lokale fricties via drukmassage op de pijnlijkste plek kan de pijn dempen.
- Een inspuiting met cortisone geven wij niet. Dit verzwakt de pees, waardoor de klachten na het eerste ontstekingsremmend effect kunnen terugkeren en soms erger worden.
Wanneer er geen beterschap optreedt door bovenstaande behandelingen, behoort een operatie tot de opties.
Operatie
De aanhechting van de spieren op de binnenzijde van de elleboog wordt deels losgemaakt en het ontstoken deel van de aanhechting wordt verwijdert. Zo stoppen we de irritatie. Deze operatie heeft een slaagkans van ongeveer 80 procent. We voeren deze ingreep uit in het daghospitaal. De operatie wordt uitgevoerd onder algemene of locoregionale verdoving. Bekijk hier de operatievideo.
Voor meer informatie over de verschillende verdovingen, klik hier
Mogelijke complicaties zoals infectie, wondprobleem, zenuwletsels, ligamentletsel, ... komen slechts zelden voor (<1%). U loopt 20% risico dat er in mindere of meerdere mate pijn aanwezig blijft. Iedere operatie aan de elleboog veroorzaakt mogelijk een elleboogverstijving.
Nazorg
Na de operatie krijgt u de eerste twee weken een spalk. Deze mag u enkele keren per dag verwijderen om de elleboog te bewegen. Na deze periode mag u de elleboog vrij bewegen zonder belasting.
De belastingsvrije periode duurt zes weken. Hierna bouwen we de spieren langzaam op. Na drie maanden gelden er geen beperkingen meer.
Na de operatie houdt het krachtverlies drie tot zes maanden aan. Zelfs na een gelukte operatie kan een golferselleboog na verloop van tijd steeds terugkomen.
U kan hier ook een schema downloaden met oefeningen die u thuis kan uitvoeren: oefenschema-golf-en-tenniselleboog.pdf